Eerste week schoolprogramma

Wat gaat de tijd toch snel! De eerste drie weken zijn omgevlogen. Zoals ik in mijn vorige blog geschreven heb, ben ik nu begonnen aan het schoolprogramma. De school waarin ik geplaatst ben heet Sullivan primary school en bevindt zich in Steenberg, een klein plaatsje valkbij Muizenberg. De eerste dagen moest ik even wennen aan het verschil tussen de kinderen op de school en de kinderen in het vakantieprogramma. De kinderen op school hebben het veel beter. Iedereen loopt in schooluniformpjes, er zijn goede leraren en er is zelfs wifi in het schoolgebouw. Eigenlijk een beetje zoals een Amerikaanse school.
Ik ben met Sam, een Amerikaans meisje, op deze school de gymleraar. School begint vanaf half 9 en duurt tot half 3. De leeftijd van de kinderen is van 4 tot een jaar of 14/15. Een normale dag begint eerst met een training voor het atlethiek toernooi. Over een paar is het ‘interschool athletics tournament’. Hierin strijden een aantal scholen uit de omgeving voor de felbegeerde titel als sportiefste school. Het is niet te geloven hoe fanatiek de kinderen zijn en ook de school doet er hard aan mee. De eerste 1,5 uur van 8:30-10:00 worden alle lessen geschrapt en wordt er getraind. Alle kinderen zijn opgedeeld in drie huizen: yellow house, red house en blue house (hier zit ik in). Aankomende vrijdag is er eerst een ‘interhouse athletics tournament’ om de kinderen onderling te laten uitmaken wie het beste is. Vanaf ongeveer 10:00 tot 10:45 hebben we pauze en daarna beginnen de echte lessen. In een klas zitten 35-45 kinderen. Nu is het nog de bedoeling dat we trainen voor atlethiek, maar over een aantal weken gaan we beginnen met balsporten! Eerst is het zorg om alle kinderen in een grote cirkel om je heen te krijgen en vervolgens laat je ze stil worden. Dit duurt ongeveer 3-10 minuten, afhankelijk van hoe jong ze zijn. Dit is soms heel frustrerend. Dan laat je ze een warming up doen en daarna laat je ze zo hard mogelijk rennen zodat ze uitgeput terug gaan naar de klas. Dit wordt 5 keer per dag herhaald. Het is soms frustrerend, maar het is meestal ongelooflijk leuk. Als we nu door de gangen lopen hoor ik constant onze namen en iedereen wil een high five of een knuffel. Ook hebben al een paar kinderen aangegeven dat ze mee willen naar Nederland, heb nog een tas over dus wie weet. Verder zijn onze bijnamen Justin Bieber en Hannah Montana, erg leuk.
Buiten het sportprogramma is er in het huis ook erg veel veranderd. Terwijl we eerst heel royal een tijdje met 12 mensen in een huis zaten, is dat aantal afgelopen weekend bijna verdubbeld tot 23. Er zijn 2 badkamers en een buitendouche, wat soms tot enige frustratie kan lijden. Gisteren, zaterdag, zijn 4 hele leuke mensen uit het huis vertrokken, 2 Canadezen en 2 Amerikanen waar ik het erg goed mee kon vinden. Ik slaap nu nog maar met een jongen op de kamer, maar volgende week maandag komen er twee Fransen die allebei voor 6 weken blijven!
Hoewel het programma nu iets langer duurt, heb ik in de afgelopen tijd toch heel wat gedaan in mijn vrije tijd. Voor het eerst sinds een lange tijd weer gesurft! Vorige week zaterdag een nieuwe camera gekocht en op zondag naar Goldfish in Shimmy’s Beachclub in Kaapstad geweest met Hannah en Cece! De entree was 7 euro en drankjes ongeveer 1,70. En dit is een van de meest luxe clubs in Kaapstad… Er was een sort aquarium midden in de club en een zwembad aan de zijkant. Op een beamer achter de stage warden allemaal filmpjes van de zee geprojecteerd. Een van de vetste feesten waar ik in lange tijd geweest ben!
Op dinsdag Lion’s Head beklommen, wat een serieuze klim was, maar als je boven aangekomen was had je wel het mooiste uitzicht van Kaapstad. Daarna EINDELIJK weer heerlijk gegeten. Nog nooit zo lekker gegeten, steak frites en cheesecake als toetje :)! Weer eens wat anders dan het eten wat we in het huis elke dag krijgen! Nee hoor, best oke.
Woensdag weer karaoke en vrijdag laatste avond van die 4 mensen in een lokaal café’tje gevierd. Heel gezellig allemaal.
Gisteren heb ik met een aantal andere vrijwilligers een toer door de townships gedaan. Ik vond het eerlijk gezegd nogal tegenvallen. Ten eerste konden we niet in de heftige gebieden komen, omdat dat te gevaarlijk was. Hierdoor kreeg je dus niet een echte indruk. En ten tweede voelde het erg vreemd om zomaar mensen hun huis binnen te gaan en te kijken naar waar ze slapen en eten. De delicatesse in Langa (het eerste township waar we heen gingen) is een smiley. Dit is een gebakken/opgewarmd schapenhoofd. Het heet een smiley omdat de spieren rond de mond door de hitte vervormen tot een smiley ☺. Voor 25 rand koop je een halve en voor 50 een hele. We warden ook uitgenodigd om in een lokale kroeg (een bloedhete container) een biertje te komen drinken. Dit bier werd in een groot vat in de container gebrouwen en iedereen dronk uit een groot blik. Er zat een enorme grote schuimlaag op en proefde een beetje als zure melk!
Het tweede township waar we naartoe zijn gegaan is de een na grootste van Zuid Afrika en heet Kayelitsha. Op 37 km2 wonen 1 miljoen mensen. Het is ook een van de gevaarlijkste plekken van Zuid Afrika. De grootste delen zijn no go areas voor de politie. Om het blog even leuk af te sluiten heb ik gisteren weer gezellig met Hannah en Cece afgesproken. Eerst op het strand sushi gegeten en naar de prachtige zonsondergang in Camps Bay gekeken en daarna uitgegaan op Longstreet.
Spreek jullie snel!